İnsanın başına gelen kötü olayları, başarısızlıkları, hayal kırıklıklarını kolayca atlatabilmesinin ilk basamağıdır "kendisini sevmek". Ve insanın yaşadığı dünyaya bir iz bırakması, çevresine faydalı katkılarda bulunması için sahip olması gereken en önemli özelliktir.
Sıkça işitiriz "kendini sev" telkinlerini. Bunun önemli bir şey olduğunun hepimiz farkındayızdır. Ama çok azımız başarır kendisini gerçekten sevmeyi.
Sevgisizlikten kaynaklı problemlerin kol gezdiği şu günlerde ben sadece hatırlatmak istedim: Tüm güzel şeylerin kendinizi sevmekle başlar.
“Kendimi seviyorum” demek en sessiz, en basit, en güçlü ihtilal. Nayyirah Waheed
Ne olacak biliyor musunuz kendinizi sevmeye başladığınızda?
Diğer insanları da sevecek ve onlarla gerçekten ilgilenmeye başlayacaksınız. İçinizdeki iyilik, dayanışma ve sabır duyguları ortaya çıkacak.
Karşınızdaki kişiye gülümsemek, birine kapıyı tutmak, iltifat etmek, gülümsemek çok daha kolay olacak sizin için. Ve aslında hayatın esasının bu şekilde yaşamak olduğunu anlayacaksınız.
Kusurlarınıza ve başarısızlıklarınıza odaklanmak yerine iyi yanlarınıza ve başarılarınıza odaklanmayı öğrenecek, mükemmeliyetçi olmayı bırakacaksınız.
Kendinize olan güveniniz ve inancınız artacak. Daha cesur yaşayacak, kolay kolay teslim olmayacaksınız. Duruşunuza, konuşmanıza, tavırlarınıza dahi yansıyacak bu durum.
Yaşamı algılama şekliniz değişecek. Olumsuz durumlar karşısında daha az üzülecek, hayata daha pozitif bakacaksınız.
İnsanın kendine dayanabilmesi ve boşluğa düşmemesi için kendini gerçekten sevmesi gerekir. Nietzsche
Bu yüzden sevin kendinizi. Eksiklerinizle, hatalarınızla, kusurlarınızla sevin. Doğrularınız ve yanlışlarınızla sevin. Sonra hayatınızın nasıl değiştiğini, her şeyin nasıl yoluna girdiğini izleyin.
Charlie Chaplin'in 70. Yaş gününde ‘’kendini sevmek’’ ile ilgili yazdığı bir şiirle bitirmek istiyorum bu yazımı. O kadar güzel, o kadar iyi hissettiren bir şiir ki, sizinle de paylaşmak istedim:
"Kendimi gerçekten sevmeye başladığımda,
Anladım ki,
Duygusal acılar ve keder, bir uyarıydı bana,
Kendi gerçeğime karşı yaşadığımı anımsatan.
Bugün buna “özgün olmak” dendiğini biliyorum.
Kendimi gerçekten sevmeye başladığımda,
Zamanı gelmediğini,
Ve o kişinin hazır olmadığını bildiğin halde onu,
İsteğimizi yapmaya zorlamanın,
O insan kendim de olsam,
Ne kadar utanç verici olduğu anladım.
Bugün buna, “kendine saygı duymak” dendiğini biliyorum.
Kendimi gerçekten sevmeye başladığımda,
Başkalarının hayatına özenmekten vazgeçtim,
Ve önüme çıkan zorlukların,
Olgunlaşmam için aşmam gereken engeller olduğunu fark edebildim.
Günümüzde buna, “bilgelik” dendiğini biliyorum.
Kendimi gerçekten sevmeye başladığımda,
Her zaman, her fırsatta,
Doğru zamanda, doğru yerde bulunduğumu anladım.
O andan itibaren de huzura erdim.
Bugün buna, “varoluşa saygı” dendiğini biliyorum.
Kendimi gerçekten sevmeye başladığımda,
Kendime ayırmam gereken zamanı başka şeyler harcamaktan,
Geleceğe ilişkin büyük projeler yapmaktan vazgeçtim.
Bugün artık yalnızca bana keyif ve mutluluk veren,
Sevdiğim ve hoşuma giden işleri,
Kendime özgü yol, yordam ve tempoyla yapıyorum.
Günümüzde buna, “kendine karşı dürüstlük” dendiğini biliyorum.
Kendimi gerçekten sevmeye başladığımda,
Sağlıklı olmayan her şeyden kurtardım kendimi.
Yemeklerden, insanlardan, nesnelerden, durumlardan,
Hepsinden önce de beni benden koparıp diplere çeken şeylerden.
Başlangıçta buna “sağlıklı bencillik” diyordum,
Bugün biliyorum ki, bu “kendini sevmek”tir.
Kendimi gerçekten sevmeye başladığımda,
Vazgeçtim,
Her zaman kendi haklılığıma inanmaktan,
Daha az yanılmaya başladım böylece.
Bugün anladım buna “sade olmak” dendiğini.
Kendimi gerçekten sevmeye başladığımda,
Düşüncelerimin beni zavallı ve hasta edebileceğini fark ettim,
Buna karşın yüreğimin gücünü yardıma çağırdığımda,
Aklım değerli bir ortak kazandı.
Bu ilişkiye bugün “yürek bilgeliği” diyorum.
Kendimizle ya da başkalarıyla tartışmaktan,
Çatışmaktan ve sorun yaşamaktan korkmamalıyız,
Çünkü yıldızlar bile bazen birbiriyle çarpışır,
Ve yeni dünyalar oluşur.
Bugün bunun “YAŞAMAK” olduğunu biliyorum!"