Dünya öyle hızlı değişiyor, evrimleşiyor ki, eğer bu değişimi iyi okuyamaz ve ona ayak uyduramazsak, bugün harika bir kariyerimiz ve mükemmel becerilerimiz olsa dahi gelecekte işlevsiz kalabiliriz.
Tıpkı Darwin’in söylediği gibi:
Ne en güçlü olan tür hayatta kalır, ne de en zeki olan. Değişime en çok adapte olabilendir hayatta kalan.
Yazar ve koç Prakash Iyer’in yazdığı Choluteca Köprüsü’nün hikayesi, uyum sağlamanın önemini o kadar iyi anlatıyor ki, sizinle paylaşmadan edemedim.
Hiçbir Yere Varmayan Köprü: Choluteca Köprüsü
Orta Amerika’da bir ülke olan Honduras, fırtına ve kasırgaların çok sık göründüğü bir bölge.
Honduras’taki Choluteca Nehri üzerine bir köprü inşa etmeye karar verildiğinde, şiddetli hava olaylarına dayanıklı bir köprü olması isteniyor. Bu yüzden yetkililer, bir Japon firmasıyla anlaşıyorlar ve firma en sert fırtına ve kasırgalarda dahi ayakta kalabilecek bir köprü inşa ediyor.
1998 yılında kullanılmaya başlanıyor köprü. Tasarım ve mühendislik harikası olan yapı bölge halkı için bir gurur kaynağı oluyor adeta.
Derken, aynı yılın Ekim ayında Mitch Kasırgası, bölgeyi kırıp geçiriyor. Sadece dört günde, altı aylık yağışa eşitlikte yağmur yağıyor. Nehir yükseliyor ve her yeri su basıyor. Ne yazık ki yedi bin kişi hayatını kaybediyor.
Öyle bir kasırga ki bu, Honduras’taki tüm köprüler yıkılıyor. Sadece bir köprü ayakta kalıyor: Choluteca Köprüsü.
Ama bir sorun var ortada. Taşkın sonrası Choluteca Nehri’nin yatağı değişiyor. Yeni bir kanal meydana geliyor ve nehir köprünün altından değil, yanından akmaya başlıyor.
Evet, o şiddetli kasırganın bile yıkamadığı sapasağlam köprü işlevsiz kalıyor...
Bugün ne kadar güçlü ve donanımlı olduğumuzun bir önemi yok, eğer sürdürülebilir bir başarı istiyorsak çözümlerimizi de, yanıtlarımızı da güncel tutmalı, değişime ayak uydurmak için çaba harcamalıyız. Gerekiyorsa işlerimizi yürütme şeklimizi, önceliklerimizi, hayatı yaşama biçimimizi değiştirebilmeliyiz.
İlgili Yazılar:
Iyer bu hikayeden çıkaracağımız dersi çok güzel özetlemiş aslında:
‘’Choluteca köprüsü, dünya değiştikçe bize, kariyerlerimize, işlerimize, hayatlarımıza neler olabileceğinin müthiş bir metaforu..
Kariyerinizi değerlendirirken, uzmanlık alanınızda sizi uzmandan daha fazlası yapan bir yola daha girmeden önce bir kez daha düşünün. O uzmanlık kısa sürede gereksiz hale gelebilir.
Eski ofisinizi yenilemek için para harcamadan önce bir durun. Ülkenin öbür ucunda bile yeni şubeler açmayı mı düşünüyorsunuz? Bir kez daha düşünün. Fiziki ofis alanları kısa süre sonra geçmişe ait bir kavram haline gelebilir.
Bizim sorunumuz belli bir probleme en iyi çözümü yaratmaya odaklanmamız. Problemin kendisinin değişebileceğini unutuyoruz.
Hepimiz en güçlü, en sofistike ürün ya da hizmeti vermeye odaklanıyoruz. O ihtiyacın bir süre sonra ortadan kalkma olasılığı aklımıza dahi gelmiyor.
Piyasalar, çalışma şekilleri, insan ihtiyaçları.. Her şey değişebilir. Biz köprüye odaklanıyor ve altındaki nehrin yatağını değiştirebileceğini göz ardı ediyoruz.
Bunu da düşünün. “Kalıcı olması için inşa et” popüler bir mantra olabilir. Ama belki de doğrusu “uyum için inşa et” ilkesidir.
Ofisinizin duvarlarını süsleyen resimlere Choluteca köprüsününkini eklemek isteyebilirsiniz.
Değişime uyum sağlayabilecek bir iş ve kariyer kurmayı hatırlatması için.
Yoksa elinizde bir Choluteca köprüsüyle kalabilirsiniz.
Harika bir köprü.
Hiçliğin üstünde.
Hiçliğe uzanan.’’
Çok teşekkürler, hikaye çok hoşuma gitti.. Uyum sağlama konusuna kesinlikle katılıyorum, diğer yandan ilahi düzenin de bir espri anlayışı olduğuna inanırım, ona da güzel bir örnek olmuş bence :)
Kimi zaman sonuca o kadar çok odaklanıyoruz ki surecin kendisine ve etrafimizda gerçekleşen değişimlerin farkına dahi varmıyoruz.Kısa ama bir o kadar da kendimi, iş hayatımı ve hayattaki pozisyonumu sorgulamama iten aydınlatıcı bir yazı. Emeğinize sağlık.