Blogumu ve bültenimi kurarken amacım her gün yazmak, sizlere her gün haddinizi aşmanız için ilham vermekti.
Büyük oranda bu sözümü gerçekleştirdim bugüne kadar. Hastalık, aşırı yorgunluk, ailevi sebepler ya da teknik imkansızlık gibi somut gerekçeler dışında yazmayı asla ihmal etmedim.
Ama dün yazamadım.
Ve dün yazamamın sebebi başka.
Dün ilk kez tıkandım.
Yazacak, sizlere anlatmaya değer bir şey bulamadım. Bilgisayarımın başında saatlerce oturdum, kaynaklar karıştırdım, önümdeki kağıda notlar aldım, ama bir türlü yazamadım.
İlham perisi dün benimle küstü sanırım, hiç uğramadı bu taraflara.
Çok canım sıkıldı bu yazma kısırlığına.
Mesele sadece bir gün yazamamak değildi benim için. Hayatını içerik üreterek geçirmek isteyen bir insan için yazamamak, aynı zamanda gelecek endişesi de yaratabilecek bir unsur.
Sonunda hem biraz hava almak, hem de biraz kafamı dağıtmak için yürüyüşe çıktım. Daha önce de yazdığım gibi yürümek bana her zaman iyi gelir attığım her adım beynimi gereksiz düşünce ve (endişelerden) temizler adeta.
Ama dünkü yürüyüşüm benim için çok daha zenginleştirici bir deneyim oldu.
Yürürken dinlediğim bir podcastte denk geldiğim bir söz, zihnimin içinde bir ışık bombası etkisi yaptı. Özlü sözleri hep severim, ama zihnimi bu güçte aydınlatanına pek sık denk gelmem.
Elizabeth King isimli bir heykeltraşın zihnimi aydınlatan sözleri şöyle:
"Süreç bizi niyetlerimizin yoksulluğundan kurtarır."
Heykel belki de en emek yoğun sanat dallarından birisi. Bir heykeltraş sadece bir sanatçı değil, aynı zamanda elindeki malzemeyi bir sanat eserine dönüştürmek için adeta bir inşaat işçisi gibi çalışan bir emekçi.
Sanırım Elizabeth King de kendi sanatına gönderme yaparak söylemiş bu sözleri.
Nasıl bir inşaatın tamamlaması planlı programlı bir sürecin sonunda mümkünse, bir heykelin ortaya çıkması da bir sürecin sonundadır.
İyi tasarlanmış bir süreci takip etmek işe yarar, her sabah yaratıcı ilham perisinin nazlanmasına katlanmanın ya da harika şeyler üretme niyetiyle yataktan kalkmanın hiç bir faydası yoktur.
(Elizabeth King'in sanatçı kimliği üzerine Double Take: The Art of Elizabeth King isimli bir belgesel var. Film maalesef sadece Amazon Prime ABD üzerinden izlenebiliyor. Yine de sanatının gerektirdiği detaycılık ve emek hakkında bir fikir edinmek isterseniz yandaki fragmana göz atabilirsiniz.)
Peki bir blogger olmak bir heykeltraş olmaktan farklı mı?
Nasıl bir heykeltraş belirli bir sürede, belirli bir sanatsal değer ve kalitede üreteceği eseri teslim etme sorumluluğunu almışsa, ben de her gün siz değerli okurlarıma ilham vermekten sorumluyum.
Sorumluyum, çünkü ben bir amatör değilim.
Ben bu işten para kazanmayı istiyorum, geleceğimi bu işe bağlıyorum.
Eğer bir amatör olsam o gün bana ilham gelmesini bekleme, ilham gelmeyince yazmama gibi haklarım olabilirdi. Ama bu işten hayatımı kazanma kararını verdim, artık bir profesyonel gibi davranmam gerekiyor.
Adını koyayım: Ben profesyonel bir blogger ve içerik üreticisiyim.
O halde ben de her gün işime sarılacak, tıpkı Elizabeth King gibi düzeni bir süreçle üretmeye devam edecek bir insan olmalıyım.
Ve siz de öyle olmalısınız.
Eğer büyük bir kurumun bünyesinde çalışıyorsanız zaten kimse sizin ilham perinizi filan beklemiyor. Gününüz toplantılar arasında koşturarak, yöneticilerin sizden talep ettiği işleri yerine getirerek geçiyor. Sizin tasarlamadığınız bir "süreç" sizi sürükleyip duruyor.
Ama kendi kaderinizin kontrolünü ele almak, yarı zamanlı ya da tam zamanlı olarak bir iş kurmak, yıllardır zihninizde ve kalbinizde biriktirdiklerinizi dışarıya vurarak bundan bir süre sonra para da kazanmak istiyorsanız, girişim fikrinize şimdiden tam bir profesyonel gibi sarılmalısınız.
Eğer hayaliniz bir fitness hocası olmaksa her gün fitness konusunda yeni içerikler üretmeli, her gün yeni teknikler geliştirmeli, bunları kendi üzerinizde denemeli ve etkileyici yöntemlerle başkaları ile paylaşmalısınız.
Eğer hayaliniz bir takı tasarımcısı olmaksa her gün yeni takılar tasarlamalı, her gün dünyanın en iyi tasarlanmış takılarını incelemeli, her gün evinizin bir köşesine kurduğunuz bir atölyede ellerinizi kirletip üretim yapmalısınız.
Eğer hayaliniz bir yatırımcı olmaksa her gün yatırımcılıkla ilgili yeni şeyler öğrenmeli, yeni yatırım fikirleri geliştirmeli ve paranız yoksa bile fikirlerinizi simulasyon ortamlarında denemeli, denemelerinizin sonuçlarından çıkardığınız dersleri not etmeli, bir sonraki yatırım kararınızı daha doğru vermenin yollarını keşfetmelisiniz.
Hayallerinize amatörce yaklaşmak maalesef sizi istediğiniz sonuçlara götürmez.
Ayrıca Bakınız; Gişe Fiyaskosu Bir Film: Esaretinin Bedeli
Hayallerinize daha ilk günden profesyonelce sarılmalı, henüz ana geçim kaynağınız değilken bile, onlar uğruna tam bir profesyonel gibi çalışmalısınız.
Belki de yapmanız gereken ilk şey onları bir hayal olarak değil de bir karar olarak ele almaktır.
Ben bir blogger ve içerik üreticisi olmaya karar verdim.
Düzeltiyorum, ben bir blogger ve içerik üreticisiyim.
Hayır, henüz buradan kazandığım para geçimi sağlayacak seviyede değil. Büyük kurumlara verdiğim hizmetlerden kazandığım paranın yanında lafı bile olmaz. Ama ben bu kararı verdim bir kere. Gerisi benim profesyonelce bir süreçte vereceğim emeğe ve biraz da zamana kalmış.
Siz de gerçekten bir değişim yapmak istiyorsanız kararınızı verin. Ve kararınızı dünyaya ilan ederken gelecek zaman kipini değil, şimdiki zaman kipini kullanın.
"Ben bir fitness hocası olacağım" demeyin. "Ben bir fitness hocasıyım" deyin.
"Ben bir takı tasarımcısı olacağım" demeyin. "Ben bir takı tasarımcısıyım" deyin.
"Ben bir yatırımcı olacağım" demeyin. "Ben bir yatırımcıyım" deyin.
Unutmayın: Hayallerinden gelecek zaman kipi ile bahsedenler amatörlerdir.
Siz ise bugünden hayaliniz için çalışan, iyi tasarlanmış bir sürecin düzenli adımlarını her gün atan, asla ilham perilerinden filan medet ummayan birisisiniz. Siz hayalinizi bugün yaşıyor, bugün onun hakkını veriyorsunuz.
Hayalinizin bir gerçekliğe dönüşmesi, onu bir gerçekliğe dönüştürmek için karar almanız ve sonra da kararınız çerçevesinde her gün profesyonelce takip edeceğiniz düzenli bir sürece bağlı.
Siz hayalini gerçekliğe dönüştüren bir profesyonelsiniz.
Yoksa öyle değil misiniz?