Sene 1990… Cezayir, laik hükümet ile İslamcı gruplar arasında çıkan, yüzbinlerce kişinin hayatını kaybedeceği bir iç savaş yaşıyordu.
Daniele o zamanlar 34 yaşında, Cezayir’de Amerikan konsolosluğunda danışman olarak çalışan bir kadındı. Mühendis bir kocası ve 4 çocuğuyla mutlu bir hayat sürerken, bu iç savaş onları huzursuz, kaygılı, mutsuz insanlara dönüştürmüştü. Ve çocuklarının güvende yaşaması, gelecekleri hakkında endişeleri gün geçtikçe büyüyordu.
Daniele, artık Cezayir’den ayrılma zamanının geldiğine karar vermişti.
“Radikal İslamcı asiler sokakta kızlara saldırıyordu. Kızlarımı düşünmem gerekiyordu. Bu yüzden Kanada’ya gitmeye karar verdim.”
İşte böyle başlıyor Daniele’nin milyonerliğe uzanan hikayesi.
Taşınmadan önce bir süre araştırma yapıyorlar, konsoloslukla görüştüklerinde onlara orada çok rahat iş bulacaklarını söylüyorlar. Ve sonunda kış aylarında Montreal’a varıyorlar.
Fakat işler hiç de hayal ettikleri gibi gitmiyor.
Kocası kendi alanında hiç iş bulamıyordu, Daniele ise tam yedi yıl boyunca sekreterlikten satıcılığa ve hatta emlakçılığa kadar birçok alanda çalışıp Cezayir’de kazandığının dörtte birini ancak kazanabiliyordu.
Uzun süren geçim sıkıntısı yüzünden bir süre sonra ayrılmaya karar veriyor çift.
Ayrılık sonrası 4 çocuğuyla bir başına kalan Daniele’nin güçlü olmaktan başka seçeneği yoktu artık. Başarılı olması için çok daha fazla çaba göstermesi gerekiyordu. Ve yıllardır sömürülmekten, çok çalışıp az para kazanmaktan bıktığı için de kendi işini kurmayı koyuyor kafasına.
Bir süre ne tür bir iş yapacağıyla ilgili kafa yorduktan sonra aklına şu fikir geliyor: Doğu kültüründe banyolarda sıkça kullanılan, fakat batı kültüründe olmayan keseyi Kanada’ya tanıtmak.
İlk olarak güzellik salonlarını hedefliyor. Ürünün buralarda kullanılabileceğini düşünerek tek tek her güzellik salonunun kapısını çalıyor ve ürünü tanıtıyor. Hatta 200 dolarlık satış yapmadan günü de bitirmiyordu.
Ve bir süre sonra keseler popüler hale geliyor. Sadece güzellik salonları değil, dışarıdan müşteriler de talep etmeye başlıyor.
Bugün 60’lı yaşlarında olan Daniele Henkel’in şirketi, sadece kese değil diğer güzellik ve sağlık ürünlerini de satan, kozmetik klinikleri ve laboratuvarlarla çalışan multimilyoner bir şirket.
Bu noktaya gelene kadar, edindiği deneyimlerinden iş dünyasının ne kadar erkek egemen olduğunu da anlıyor Henkel. “Ben bir tür sürüdeki kara koyundum, ama yerimi bileğimin hakkıyla kazandım“ diyor.
Dönüp geriye, yaşadıklarına baktığında ise çok önemli bir şey öğrendiğini söylüyor:
“Her zaman seçeneğiniz var aslında. Sizin kontrolünüzde olmayan olaylar geliştiğinde bile, en azından onlara nasıl tepki göstereceğinizi siz belirleyebilirsiniz.”
Ayrıca bakınız; Haddini Aş Hikayeleri 82: Nazım Salur